یک روستانشین خوش فکر فریدنی با نشاندن بذر اراده و همت و ایجاد واحد تولیدی در روستایش غول بیکاری را به زانو درآورد تا به جوانان سرزمینش بگوید خواستن توانستن است و با هر داشته ای باید حرکت کرد.

از میان تاکستان های خزان زده «ازونبلاغ» شهرستان فریدن، واقع در غرب اصفهان با آن طبیعت بکر و آواهای خیال انگیز؛ سوله ای خودنمایی می کند که با همت و تلاش مضاعف جوان روستایی برپا شده است.
مرتضی مفتح یکی از اهالی سخت کوش روستای ازونبلاغ است که توانسته با راه اندازی واحد تولید اصلاح و بوجاری انواع بذر و بسته بندی خوراک دام و طیور، برای 10 نفر اشتغال مستقیم و برای 500 نفر اشتغال غیر مستقیم ایجاد کند.
تولید خوراک دام از نوع شیری و پرواری، پودر ذرت، پودر جو و انواع خوراک دام مانند تفاله چغندر، سبوس و هفت دانه طیور از جمله محصول های تولیدی این کارگاه است.
سوله این جوان گنجینه ای گرانبها از باور، پشتکار و اراده نهفته است، اکنون شکل نوینی از پیشه های همیشه پر برکت؛ با زندگی ساده و صمیمی روستایی پیوند خورده است تا روستا همچنان گوشه دنج فرح بخش باقی بماند و چرخ تولید آن امیدوارانه بچرخد.
مرتضی 32 ساله و دارای مدرک لیسانس علوم تربیتی است، او از پیشینه 12 ساله در خرید و فروش بذر برخوردار است و اکنون روزانه 20 تن و سالانه بیش از یک هزار تن انواع بذر شامل گندم، جو و ماشک را بوجاری و روانه بازار می کند.
بوجاری نام دستگاهی است که برای جدا کردن گرد و غبار و اجسام سبک و سنگین از حبوبات و جداکردن ساقه و زواید از حبوبات به کار گرفته می شود.
مفتح در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: در این کارگاه حبوبات و سایر محصولات کشاورزی که امکان سرند کردن در دستگاه بوجاری داشته باشند تهیه کرده و آن ها را پاک سازی می کنیم.
وی اضافه کرد: کسانی که با ما کار می کنند اغلب کشاورز هستند و بخش عمده کار مربوط به گندم و جوهایی است که کشاورزان منطقه می آورند تا آنها را برایشان بوجاری کنیم.
مفتح ادامه داد: پس از اینکه سنگ ریزه ها و خاک ها گرفته شد محصول خروجی یعنی بذر آماده است که کشاورزان برای کشت سال بعد می توانند از آن استفاده کنند، علاوه بر کشاورزان بعضی از شرکت ها نیز هستند که سفارشات مشابه کشاورزان دارند و تقاضای آنها در زمینه حبوبات است.
مفتح با تکیه بر تجربه و علاقه چندین ساله خود و به پشتوانه حمایت و دلگرمی خانواده تصمیم می گیرد کار خود را توسعه دهد.
وی با بیان اینکه مهارت و پشتکار از مدرک تحصیلی مهم تر است، بیان کرد: سوله، انبار و بخشی از ماشین آلات مانند دستگاه های خوراک دام را از ابتدا در اختیار داشتم و به همین دلیل به فکر افتادم که چگونه از این ظرفیت با توجه به بستری که در روستا فراهم است بهره مناسب تری ببرم.
این جوان روستایی گفت: با آنکه می توانستم آورده را در شهرها و مرکز استان به روش های دیگر سرمایه گذاری کنم اما عشق به روستا و مردمانش موجب شد که همین جا بمانم و کار را شروع کنم.
مفتح اضافه کرد: پس از آغاز به کار و فعال کردن خط بسته بندی خوراک دام و طیور پس از مدتی توانستم دستگاه بوجاری، تراکتور و باسکول تهیه کنم و به تولید و بسته بندی بذر بپردازم.
به گفته وی برای راه اندازی و توسعه کسب و کار با حمایت ستاد تسهیل سرمایه گذاری و مشارکت های مردمی فرمانداری فریدن مبلغ یک میلیارد و 80 میلیون ریال تسهیلات به کسب و کارم اختصاص یافت.
وی با اشاره به پروسه سخت و طاقت فرسای اخذ تسهیلات اشتغالزایی، اضافه کرد: در صورت مساعدت مسوولان، می توانم در کنار این فعالیت برای 30 نفراز زنان روستا کارگاه بسته بندی محصولات راه اندازی کنم.
وی با بیان اینکه مردم روستا همواره تلاشگر و کوشا بوده اند، ادامه داد : بیکاری و تغییر الگوی زندگی در سالیان اخیر موجب شده است که جوان ترها به دنبال شغل از روستاها مهاجرت کنند اما اگر حمایت ها بیشتر شود و مسوولان برای کارآفرینی به جوانان آموزش های لازم را بدهند روستاها دوباره سرزنده و فعال خواهد شد.
وی بیان کرد : از مسوولان انتظار دارم ساکنان توانمند روستاها را شناسایی و به آنها برای سرمایه گذاری و رونق اشتغال کمک کنند و مسیرهای کم دردسر را برای اخذ تسهیلات پیش روی آنها بگذارند.
مفتح گفت: کار و کوشش با تار و پود روستانشینان در هم آمیخته به همین دلیل آنها با مشاهده کسب و کار جوانان به وجد می آیند.
به گفته این کارآفرین چنانچه امکان راه اندازی کسب و کارهای مناسب و با درآمد مکفی در روستا وجود داشته باشد و مردم از حمایت مسوولان مطمئن شوند آنها زندگی در روستا را به شهر ترجیح می دهند.

بیشتر بخوانید: تولید کفش ایرانی در محروم ترین روستای هرمزگان

منبع: ایرنا
* انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «ماهنامه کارآفرین ناب» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.