یک استاد دانشگاه با اشاره به اینکه فضای سیاست گذاری فناوری کشور متولی مستقلی ندارد، گفت: متأسفانه با دانشگاه‌هایی روبرو هستیم که آموزش آکادمیک را در اختیار جوانان قرار می‌دهند اما اتصال این آموزش ها به بازار قطع است.

به گزارش کارآفرین ناب به نقل از خبرگزاری فارس، عرفان خسرویان، رئیس بسیج اساتید دانشگاه‌های تهران در نشست هم اندیشی «توسعه کارآفرینی، اکسیر اقتصاد در شرایط تحریم» با اشاره به اینکه در چهل سال گذشته در بسیاری از حوزه‌ها نه تنها پیشرفت بلکه جهش داشته ایم گفت: زمینه رشد برای سایر بخش‌ها نیز فراهم است اما قسمت‌هایی از این پازل هنوز کامل نشده است که به پشتوانه کارآفرینان می‌توان آن را کامل کرد.

وی با اشاره به مدلی از کارآفرینی بر اساس استاندارد جهانی تصریح کرد: کارآفرینی فرآیند سختی است؛ پیش از آن از افراد نخبه، خلاق، مخترع و نوآور حرف می‌زدیم و امروز صحبت از کار آفرین است در واقع فرد خلاق کسی است که به مسائل به نوع دیگری می اندیشد و کارآفرین کسی است که می‌تواند علیرغم همه مخاطرات کسب و کار ایجاد کند.

وی با اشاره به اهمیت مفهوم کارآفرینی در دنیا و جهت گیری دولت ها به سمت حمایت از کارآفرینان گفت: منافع کارآفرینان در دراز مدت با دولت‌ها یکسان می شود و به همین دلیل دولت ها تصمیم گرفتند که به جای ورود مستقیم به این حوزه از کارآفرینان حمایت کنند.

وی با بیان اینکه کارآفرینی ارکان مختلفی از جمله درک فرصت، پذیرش ریسک، شبکه سازی، پشتیبانی فرهنگی و حمایت فناورانه دارد، ادامه داد: ما در کشور برای اینکه بتوانیم اکوسیستم نوآوری را توسعه دهیم از طریق کارآفرینی به کسب و کار و صنعت رونق دهیم باید تکلیفمان را با حوزه تکنولوژی روشن کنیم.

خسرویان با اشاره به اینکه ۱۱۰ سال پیش پایه های صنعتی شدن ایران پایه گذاری شد، اما در این پیچ و تاب ها از مواهب صنعت و فناوری بهره‌مند نشدیم، ادامه داد: برای اینکه اکوسیستم فناوری رونق پیدا کند باید درباره اینکه به چه فناوری میخواهیم برسیم و روی چه فناوری تمرکز داشته باشیم اجماع ملی ایجاد شود و باید به طور دقیق روشن کنیم که آیا سمت آی تی می خواهیم برویم یا هسته ای یا پرتفویی از چند تکنولوژی ها را مد نظر داریم.

رئیس یسیج اساتید تهران تأکید کرد: بزرگترین چالش در کشور ما این است که فضای سیاست گذاری فناوری در کشور متولی مستقلی ندارد.

وی ادامه داد: متأسفانه با دانشگاه‌هایی روبرو هستیم که آموزش آکادمیک را در اختیار جوانان قرار می‌دهند اما اتصال این آموزش ها به بازار قطع است؛ چطور انتظار داریم که در چنین دانشگاه‌هایی و از چنین سیستمی کارآفرین بیرون بیاید.

این استاد دانشگاه گفت: دانشگاه های طراز یک ما که حالا به فکر کارآفرینی افتاده‌اند عمدتاً از استارتاپ های حمایت می‌کنند که در حوزه خدماتی هستند و هرگز ندیده ایم که در حوزه‌هایی که هزینه های زیادی هم برای آن انجام شده مانند صنایع بالادستی فولاد و نفت و غیره ادبیات کارآفرینی وارد شود.

خسرویان تاکید کرد: متاسفانه کشور به نفت پایگی و خام‌فروشی عادت کرده و تا زمانی که دانشگاه شریف، تهران، امیرکبیر و دیگر دانشگاه های مطرح از پول نفت تغذیه می‌شوند محقق شدن کارآفرینی ممکن نیست چراکه کارآفرین در درجه اول باید برای دانشگاه تولید پول کند و در عین حال به توسعه کارآفرینی و اتصال آن به بازار کمک کند.

وی همچنین با اشاره به مخاطراتی که تا بحال کارآفرینی در کشور ما با آنها مواجه بوده است،کارآفرینی را با موانع قانونی رو به رو دانست و گفت: در ۱۱۰ سال گذشته که حرکت تکنولوژی در کشور ما آغاز شده ۱۱ هزار قانون تا به حال تصویب کرده‌ایم اما در فرانسه که مهد قانون است در ۲۵۰ سال گذشته تنها ۲۷۰۰ قانون تصویب شده است؛ متاسفانه قانونگذاری ما فضای کارآفرینی را پشتیبانی نمی‌کند و به آن ضربه می زند.

خسرویان گفت:  صندوق‌های حمایتی به این سادگی به شرکت های کارآفرین وام نمی دهند و با آنها به عنوان بازرگان رفتار می‌کنند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه کارآفرینی در چند سال گذشته بیشتر جنبه تزیینی داشته یادآور شد: شاهد بودیم که حتی کارآفرینان برتر نیز بعضا با چنین نگاهی انتخاب شدند؛ دیدیم که کارآفرین برتر یکی از سال ها ابر بدهکار بانکی از آب درآمد.

وی تاکید کرد: مهمترین نکته این است که کارآفرینان به اکوسیستم کارآفرینی کشور فرم دهند و این موضوع با تشکیل شبکه ارتباطات مستمر و ایجاد اتحادیه ها و تشکل ها امکان پذیر است و در این مسیر قانونگذار باید هر تصمیمی که می خواهد بگیرد بر اساس الزامات این اتحادیه ها و تشکل ها باشد.

رئیس بسیج اساتید تهران گفت: مشکل دیگر عدم شفافیت در گردش اطلاعات در کشور است و همین فضای رانتی که در تبادل اطلاعات وجود دارد کارآفرینی را به مخاطره می اندازد.

وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلاتی که وجود دارد مداخله نهادها در کارهایی است که به آنها ربطی ندارد؛ مثلاً بانک ها باید انباره پول و محلی برای تامین سرمایه باشد اما خودشان می‌روند سهام خودرو، پتروشیمی و ... می خرند و وقتی بانک وارد اکوسیستم اجرا شود این اکوسیستم در واقع سرطانی می‌شود و در فضای رکود چون بانک ها نمی توانند بنگاه‌ها را اداره کنند کشور قفل می‌شود.

وی تأکید کرد: عبور از این مخاطرات به تصمیمات ملی نیاز دارد و دولت باید در این زمینه شجاعت تصمیم گیری داشته باشد و نهادهایی که متولی نیستند را از گردونه خارج و انضباط مالی ایجاد کند.

این استاد دانشگاه با تاکید بر ضرورت سیاست‌گذاری ملی در حوزه کارآفرینی گفت: دولت باید به عنوان نهاد تنظیم گر و با نقش مداخله گر وارد شود و همچنین نهادهای قضایی باید به دقت فضا را رصد کنند.

خسرویان در پایان با اشاره به اینکه در چند سال تحریم بسیاری از کسب و کارهای خود از بین رفتند گفت: بسیاری از کسانی که در نیمه شب ها دست فروشی می کنند در واقع مغازه دارهایی بودند که به دلیل تلاطمات اقتصادی از پس اجاره و مالیات و ... بر نیامدند و ناچار به کسب و کاری روی آوردند که نیاز به اجاره و مالیات نداشته باشد که همین نیز خطرناک است.